گفته شده اخنس پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) به همراه گروهی دیگر از سپاهیان کوفه دست به غارت اموال سیدالشهداء (علیه‌السّلام) و اهل بیتش آلودند. اخنس کسی بود که عمامه‌ی حضرت (علیه‌السّلام) را به سرقت برد.
نقل شده که پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام)، عمر بن سعد از میان یارانش چند داوطلب خواست تا بر جنازه مطهر فرزند رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)اسب بتازند. ده نفر اظهار آمادگی کردند که اخنس بن مرثد، یکی از آنان بود. آنان بدن اباعبدالله (علیه‌السّلام) را لگدکوب سم اسبان خود کردند، چندان که استخوانهای سینه و پشت او را در هم شکستند.
پس از بازگشت به کوفه آنان نزد عبیدالله بن زیاد رفته خود را معرفی کردند و گفتند: «که ما با اسب خویش بر بدن حسین (علیه‌السّلام) تاختیم.» ابن زیاد با ابراز رضایت از کارشان دستور داد تا به ایشان جوایز کمی داده شود.
بنا بر نقل برخی از منابع، پس از واقعه کربلا، اخنس در یکی از جنگها حضور یافت او در میدان ایستاده بود که تیری ناشناس به قلبش اصابت کرد و او را به هلاکت رساند.
اما در برخی دیگر از منابع آمده که چون مختارقیام کرد، به دستور او، دستها و پاهای اخنس و سواران دیگر را بستند و اسب برآنان تاختند تا آن که همگی آنان در زیر سم اسبان به هلاکت رسیدند.
